(Sefydliad Iechyd y Byd, 2018)

Mae mwy na 60 mlynedd o waith ymchwil wedi dangos bod gweithgarwch corfforol rheolaidd yn gallu helpu i atal a rheoli dros 20 o glefydau a chyflyrau cronig, sy’n fwy nag unrhyw ymyrraeth unigol arall. Mae buddion gweithgarwch corfforol yn eang ac yn cynnwys gwell iechyd meddwl, perygl is o glefyd cardiofasgwlaidd, gwell cwsg, a pherygl is o rai mathau o ganser. Hyd yn oed yn ddiweddarach mewn bywyd, fe all helpu i drin a gwrthbwyso symptomau amrywiaeth o gyflyrau cronig (e.e. iselder, clefyd cardiofasgwlaidd, clefyd Parkinson).

Mae lefelau uwch o weithgarwch corfforol, ar unrhyw ddwyster, a threulio llai o amser yn llonydd, wedi’u cysylltu â risg sylweddol lai o farw cyn pryd. Y gostyngiad mwyaf yn y perygl o farw o bob achos yw tua 60% trwy wneud 24 munud yn unig o weithgarwch corfforol cymedrol i egnïol y dydd.

Nid yw gweithgarwch corfforol yn golygu cymryd rhan mewn chwaraeon neu fynd i’r gampfa yn unig. Fe all fod yn bethau fel garddio, cerdded i’r siopau, neu fynd am dro ar feic hefyd.

I lawer o bobl, nhw yw’r genhedlaeth gyntaf y mae angen iddynt wneud penderfyniad bwriadol i gynnwys gweithgarwch corfforol yn eu bywydau beunyddiol. Mae gan lai o bobl swyddi sy’n gofyn am weithio â llaw. Mae technoleg a dyfeisiau sy’n arbed ymdrech yn drech gartref ac yn y gwaith, sef y ddau fan lle mae llawer o bobl yn treulio’r rhan fwyaf o’u hamser. Yn anffodus, mae newidiadau cymdeithasol wedi dylunio gweithgarwch corfforol allan o’n bywydau.

Yng Nghymru, mae tua 56% o’r boblogaeth oedolion yn dweud eu bod yn bodloni canllawiau cyfredol y Prif Swyddog Meddygol ar gyfer gweithgarwch corfforol, ond mae’r cyfraddau’n amrywio’n fawr rhwng grwpiau oedran, rhyw a lefelau amddifadedd.