Mae hunan-niwed fel arfer yn cael ei ddiffinio fel hunan-wenwyno neu hunan-anafu bwriadol.  Mae hyn yn cynnwys ystod eang o ymddygiad, yn cynnwys digwyddiadau ynysig ac ailadroddus: torri, gwenwyno, crafu, llosgi, ergydio, taro, tynnu gwallt ac amharu ar iachâd clwyfau.  Mae’n herio’r unigolyn, teuluoedd a gweithwyr proffesiynol fel ei gilydd.  Nid yw ymddygiad sydd yn gysylltiedig â chamddefnyddio sylweddau, cymryd risg neu anhwylderau bwyta fel arfer yn cael eu hystyried yn hunan-niweidio am fod y niwed yn sgîl-effaith anfwriadol o’r ymddygiad.  Fodd bynnag, gall y ffiniau fod yn aneglur, gall ystyron wahaniaethu mewn cyd-destunau gwahanol ac mae yna gysylltiadau yn aml.  Llywodraeth Cymru

Mae hunan-niwed yn arwain at 5,500 o dderbyniadau y flwyddyn yng Nghymru ar draws pob oed a dyma un o bum prif achos derbyniadau meddygol.  Mae llawer o hyn heb ei drefnu.  Amcangyfrifir y bydd tua 8% o bobl ifanc 14 i 19 oed yn hunan-niweidio.  Hunan-niwed yw’r ffactor risg cryfaf ar gyfer hunanladdiad, yr ail brif achos marwolaeth ymysg y boblogaeth 15 i 19 oed.  Fodd bynnag, dim ond cyfran fach iawn o’r rheiny sydd yn hunan-niweidio sydd yn mynd ymlaen i geisio cyflawni hunanladdiad neu’n marw trwy hunanladdiad.  Mae’r ffactorau risg ar gyfer pobl ifanc sydd yn hunan-niweidio yn cyd-fynd â risgiau diogelu eraill fel cam-drin ac esgeuluso plant, camddefnyddio sylweddau, trais tuag at bartner mynwesol a chamfanteisio’n rhywiol.

Mae gweithwyr iechyd proffesiynol rheng flaen yn chwarae rôl allweddol yn rheoli’r rheiny sydd yn hunan-niweidio.  Yn aml, nhw yw pwynt cyswllt cyntaf y person ifanc â gwasanaethau cymorth ac mae hyn yn cael effaith sylweddol ar y canlyniad ar gyfer y person ifanc ac ar geisio cymorth yn y dyfodol.  Mae angen gofalu am bobl ifanc sydd wedi hunan-niweidio gyda thosturi a’r un parch ac urddas ag unrhyw ddefnyddiwr gwasanaeth arall. Iechyd Cyhoeddus Cymru

Mae Strategaeth atal hunanladdiad a hunan-niwed 2015 i 2020 yn nodi’r blaenoriaethau ar gyfer sefydliadau yng Nghymru.